W PUSTYM DOMU (Zagubieni w miłości)
Zagubieni w miłości (Persecution, 2009)
Patrice Chereau
Zgodnie z doskonale znaną widzom polityką dystrybutorów, wchodzący na polski rynek film zyskał tytuł, który działa raczej na niekorzyść dzieła reżysera, który znakomicie operuje niedopowiedzeniem w kształtowaniu losów swoich bohaterów. Oryginalne prześladowanie ustąpiło miejsca „Zagubionym w miłości”, tytułowi który podświadomie przywołuje w widzach zapowiedź komedii wpisującej się w reguły gatunku lub kiepskiego dramatu, którego treść zapełnić może jedynie czas spędzony samotnie przed telewizorem w poniedziałkowy wieczór.
Chéreau przekracza jednak gatunkowe schematy i przesuwa akcent swojej opowieści w stronę realizmu, który dla widza stać się może nie do zniesienia. Nie ma bowiem na ekranie miłości, jaką wszyscy chcielibyśmy przeżyć, jest raczej dramat, który wielu znać może z autopsji. Reżyser „Intymności” (2001) nie proponuje ucieczki od rzeczywistości, w którą wplątani są jego bohaterowie. Nie odkrywa jej też krok za krokiem, obserwując nieśmiałe podchody człowieka, zaczynającego podglądać życie drugiej osoby, by nauczyć się czegoś o sobie samym. Uczucia nie rodzą się tu powoli wraz z rozwojem fabuły, są raczej rodzajem brzemienia, które nieść trzeba na własnych barkach przez cały czas jej trwania. Prześladowani przez miłość bohaterowie gubią się, uciekając od słów bezkompromisowo rzuconych im w twarz (…)
Całość tekstu Stopklatka.pl